Slim voorsorteren op CO₂-belasting
Om klimaatverandering tegen te gaan moeten we de onze CO₂-uitstoot drastisch terugbrengen. Dat geldt zowel voor bedrijven als voor onszelf in het dagelijks leven. Een belasting op CO₂ is een van de middelen die hiervoor wordt ingezet. Beleggers kijken met belangstelling naar de effecten die deze beprijzing heeft op de aandelenkoersen van bedrijven.
In 2050 willen we klimaatneutraal zijn en om dat te bereiken moet de CO₂-uitstoot fors omlaag. In totaal moet de uitstoot wereldwijd met 90 tot 95 procent dalen. Om dat snel te bereiken lijkt het meest efficiënt om een bedrag te plakken op vervuiling. Dat is de CO₂- belasting. In Nederland betalen industriële bedrijven sinds 1 januari 2021 belasting per ton CO₂. Voor het idee: een ton CO₂ is bijvoorbeeld 6.000 km rijden met een dieselauto.
Deze belasting wordt ieder jaar verhoogd, zodat bedrijven sneller besparende maatregelen gaan nemen. In het Europese emissierechtensysteem ETS is vastgelegd hoeveel CO₂ alle Europese bedrijven samen jaarlijks mogen uitstoten. De Wereldbank heeft geconcludeerd dat de prijs voor een ton CO₂ tussen de 40 en 80 dollar zou moeten zijn om de klimaatdoelen te kunnen halen. Maar bij de wereldwijde beprijzingssystemen die er nu zijn, wordt dit minimumbedrag nog lang niet gehaald. Er is dus nog werk aan de winkel.
Niet alleen in Europa
Eurocommissaris Frans Timmermans wil dat alle bedrijven in de Europese Unie CO₂-belasting gaan betalen. Nu is dat alleen nog de industrie. Er zijn plannen voor een grensbelasting voor CO₂. Zo kan voorkomen worden dat Europese bedrijven straks een slechte concurrentiepositie krijgen door de strengere CO₂-regels. Omdat Nederland eerder een voortrekkersrol had bij de Europese beprijzing, zou dat nu bij een wereldwijd initiatief weer kunnen gebeuren.
Bedrijven gaan betalen
Duurzaam beleggen wordt de komende jaren meer de regel en minder de uitzondering. Dat komt mede door de zichtbare effecten van klimaatverandering en de grote economische en maatschappelijke gevolgen (denk aan overstromingen, extreme droogte en stormschade). Zowel bedrijven als beleggers zien een hoge CO₂-uitstoot als een fors financieel risico. En omdat het grootste deel van alle uitstoot wordt veroorzaakt door maar een klein deel van alle bedrijven, is het te verwachten dat beleggers in de toekomst vaker gaan kiezen voor ondernemingen die niet, of zo min mogelijk, vervuilen.
Opvallend is dat het risico van te veel CO₂-uitstoot tot nu toe niet verwerkt lijkt te zijn in de prijs van beursgenoteerde aandelen. Het lijkt erop dat beleggers en analisten de gevolgen van een alsmaar toenemende CO₂-belasting op de langere termijn nog niet voldoende hebben ingeprijsd. Het ligt voor de hand dat een snel stijgende CO₂-belasting voor bedrijven die bovenmatig veel uitstoten, direct gevolgen gaat hebben voor de aandelenkoers.
Gunstig voor beleggers
De beheerders van de Evi Fondsen nemen de prijs van CO₂ inmiddels mee in het rendement/risicoprofiel van beleggingsportefeuilles. Zij stellen dat er kansen ontstaan voor beleggers omdat de steeds hogere CO₂-prijzen nog niet volledig terug te zien zijn in de aandelenprijzen. Het kan bijvoorbeeld gunstig zijn om eerder dan anderen over te stappen op aandelen in ondernemingen die zich richten op een lage CO₂-uitstoot en te zoeken naar beleggingen in groene technologie.
Evi speelt in op deze ontwikkeling door bij de samenstelling van haar Evi Fondsen te kiezen voor een best-in-class benadering. Een best-in-class benadering houdt in dat de beheerder van actieve beleggingsfondsen in haar beleggingsbeleid heeft opgenomen dat zij juist die bedrijven selecteren die behoren tot de beste in de sector behoren. Door deze methode te hanteren vallen de slechtst presterende bedrijven automatisch af.